Welterusten Maan

Wanneer ik mijn hoofd wel te rusten vlij

Komen er allemaal herinneringen vrij

Denk ik aan mooie dingen van de dag

Een kleinkind met een intens mooie lach

 

Wanneer ik wel te rusten in mijn kussen zak

Aait een zachte bries het platte dak

‘Lieve opa’ zei ze en keek me vertederend aan

Een kleinkind kan nog zo puur in het leven staan

 

Wanneer mijn lijf wel te rusten ligt

Kijk mijn kleinkinderen in hun open gezicht

Praten, denken, doen en spelen alle 4

Doen ze dat nu al, elk op hun eigen manier

 

Wanneer ik mijn hoofd wel te rusten leg

En ik tegen jou welterusten zeg

Komt de dag nog even voorbij

Word ik van die mooie dingen zo blij

 

Toen mijn lijf aan het wel te rusten begon

Bedacht ik een maan aan het plafond

Dat hij met me mee zou gaan

En mij in dromenland bij zou staan

 

En waar ik dan ook zou geraken

Dat de maan me zou volgen en bewaken

Een kleinkind had het over de maan

Zo bijzonder ze zag hem glanzend staan

 

Opa en als we dan naar huis toe gaan

Zie ik de hele reis de maan

Ik zag de hele tijd hoe hij naar mij lacht

En ons weer veilig heeft thuisgebracht

 

Mijn lijf lag in wel te rusten verzonken

‘s morgens de zon voor de maan geschonken

Maak ik brood, koffie, kook voor jou een ei

een ontbijtje met jou maakt me dankbaar en blij

 

Antoon van Lanen 2024