Klein fietskind

De zon baadt in

een rimpelloze blauwe zee

Zij ademt goud licht

Op het zachte gezicht

Van mijn prachtige fee

in de morgenstond

Haar lokken zwieren helblond

Trapt haar beentjes driftig rond

Zit op haar fietsje als een vorstin

Haar kinnetje omhoog

Als een trotse godin

Een verblindende stralenschijn

In de straten van Ravenstein

Zij strooit liefde

Om haar heen

Verwarmt zelfs

de allerkoudste steen

Energiek niet te stoppen

Danst zij over kinderkoppen

Haar fietsje slingert blij

Met dit mooie kind

Aan mijn zij

Kan je alleen maar gelukkig zijn

In de straten van Ravenstein

In de zoete wind

Vormt de zon

met zijn warme blik

Van elke glimlach

Een  bloemenstrik

Die de wind in

haar haren vlecht

En van het overschot

De weg kleurrijk plaveit

Samen met haar

ontwapenende blijheid

Stroomt dit bloemenfestijn

Door de straten van Ravenstein

Ik kijk naar haar

Op haar fiets

Haar prachtige lach

Kost helemaal niets

En als je achter haar zit

In haar gouden spoor

Voel je haar liefde

en blijdschap aldoor

Fietst elk denkbaar chagrijn

Uit de straten

Van Ravenstein

Nu vertrouwd in mijn handen

Straks doorkruist ze steden en landen

Denkt ze dan ooit nog terug aan mij

Hoe ze hier fietste aan mijn zij

Ik hoop dat haar glimlach altijd

Zo ontwapenend zal zijn

Als toen met mij

in de straten van Ravenstein

Antoon van Lanen 2024