Herfst

De najaarszon strooit haar laatste lieflijk zachte licht

Ik geniet van de streling op mijn gezicht

Het voelt goed dat je er nog even voor me bent

Dat mijn lijf en gemoed nog even worden verwend

 

Ik wil me vastklampen aan je stralenkrans

En zo samensmelten in een najaarsdans

Dansen tot het voorjaar samen met jou

Zodat ik niets merk van herfst, winter en barre kou

 

Ik weet dat jij niet in volle glorie kan blijven

Dat de herfst je met regen wind en koude zal verdrijven

Ik geniet nog van je stralen maar voel al het gemis

Dat binnenkort jouw heerlijke warmte verdwenen is

 

Ik ben zo blij met Jouw heerlijke gouden licht

Wat mij al jaren liefdevol verlicht

Telkens in de herfst is het zomaar klaar

Maar weet dat ik je verwacht in het komende voorjaar

 

Als wind,regen en kou me in een houdgreep neemt

En weet dat we een beetje van elkaar zijn vervreemd

Heb ik jou nog in gedachte achter de hand

Dan denk ik aan het voorjaar en onze warme band

 

Houd nog even stand, nog even niet bezwijken

Ik weet dat je toch zult moeten wijken

De herfst en winter nemen je plaats dan in

Ik kan wel klagen maar het heeft geen enkele zin

 

Ik Hoop wel dat je op sommigen dagen

Je snoet laat zien en even komt opdagen

Om me even zachtjes aan te raken met je gloed

Want dat doet mij en heel veel mensen goed

 

De herfst heeft zeker ook mooie kanten hoor

De bladerpracht biedt soms een schitterend decor

De schimmels en de paddenstoelen met hun kleuren

Kunnen me in hun schoonheid wel weer even opbeuren

 

Soms zie je mensen die nog geen afscheid kunnen nemen

Lopen net iets te lang door met blote armen en benen

Totdat het ook bij hen uiteindelijk doordringt

Dat het zachte najaar niet meer het hoogste lied zingt

 

De zomerkleding gaat weer lange tijd in winterrust

Laarzen, paraplu’s dikke jassen wordt weer een must

Regen, wind, sneeuw en vorst ligt allemaal in het verschiet

Maar misschien valt het mee, je weet het niet

 

En als de bomen wild om zich heen gaan slaan

En het najaar definitief is weggegaan

Dan zal de herfst en dan de winter aan de macht komen

En begin ik alvast van een nieuw voorjaar te dromen

 

En als de winter pijnlijk hard op mijn ramen klopt

En het lijkt of het leven helemaal is gestopt

Dan duik ik het liefste diep onder mijn deken

Wachten tot de winter is geweken

Antoon van Lanen 2023