Bloedrode kranten

In miezerkou, schemer ik over de wegen

Lantarens spelen met mijn schaduwlijf

In druilerige regen

In de verte hoor ik iets

Een krantenbezorger op zijn fiets

Buigt zich zwart door het niets

 

Ik dwaal hier door de ochtendnacht

Onrust heeft mij hier gebracht

Kreeg mijn ogen niet gedoofd

Teveel drukte in mijn hoofd

 

Door tirannie en geweld

Stroomt uit zijn 2 zwarte tassen

Van onder zijn donkere jassen

Bloed in donkerrode plassen

 

Vloeit verdriet en onnodige dood

Door de straten in de goot

Elke dag sta ik tot aan mijn nek

In onschuldig bloedige drek

 

Doordeweeks schuurt het

Door mijn brievenbus

Grijpen tentakels

als van een octopus

Mij soms stevig bij mijn keel

Knaagt het vaak aan mijn moreel

 

Waar is die morgenstond

Met haar goud in de mond

Om de aarde te verlichten

Met alleen positieve krantenberichten

Dat er uit zijn 2 zwarte tassen

Enkel geluk en liefde zal spatten

Wat we nauwelijks zouden

Kunnen bevatten

 

Weg met die pijnlijk bloederige Malaise

De hele wereld in polonaise

Poetin valt Zelensky in de armen

Alleen nog mensen die elkaar verwarmen

De zon staat hoog te glimmen

Kom ik toch weer bij zinnen

Mogen alle dagen

Zo eindigen en beginnen

 

Antoon van Lanen 2025